ΕΡΩΤΗΣΗ
ΠΡΟΣ :
ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ
Θέμα : « Ποια
ανάπτυξη επιδιώκουμε ; »
Κύριε
Υπουργέ,
Κατά το
χρονικό διάστημα που διανύουμε πολλές λύσεις προτάθηκαν για την οικονομική
ανάκαμψη αλλά δυστυχώς αποδείχθηκαν όλες ανεπαρκείς τόσο για την διάσωση του Ευρώ, στο όνομα της οποίας
κλήθηκαν να κάνουν ένα σωρό θυσίες οι Έλληνες, όσο και για την κοινωνία που
καθημερινά βουλιάζει στην αβεβαιότητα. Η ανεργία και η ανασφάλεια μοιάζουν να
καλπάζουν σε μία ξέφρενη κούρσα που δεν έχει τελειωμό.
Οι πολίτες
πλέον δεν δείχνουν εμπιστοσύνη ούτε στους πολιτικούς ούτε στην ίδια την
πολιτική αφού και οι δυο τους έχουν απογοητεύσει οικτρά.
Με ποια
λογική υπάρχουν περικοπές μισθών και
συντάξεων, κοινωνικών αγαθών και επιδομάτων όταν οι λίστες με ονόματα φοροφυγάδων πάντα χάνονται κατά τις
διαδικασίες και απ’ την άλλη νέα μέτρα συνεχώς
λαμβάνονται και ζητούνται κάθε φορά και νέες θυσίες μετατρέποντας τους φίλους μας και εταίρους σε
στυγνούς δανειστές-πιστωτές.
Οι
άνθρωποι έχουν αντικατασταθεί με αριθμούς, σε σελίδες με νούμερα, πράξεις και
υπολογισμούς κατά τις επιταγές της Τρόικας.
Ποια ανάπτυξη λοιπόν επιδιώκουμε ; Μήπως θεωρείται ανάπτυξη η
κινεζοποίηση του εργατικού δυναμικού της Ελλάδας που θα δουλεύει για μερικά
ψίχουλα, με ελαστικές μορφές εργασίας και δίχως ασφάλιση, με το φόβο της
απόλυσης πάνω από το κεφάλι του και κυρίως αν όλα αυτά είναι προϋποθέσεις που
θέτουν «εκ προοιμίου» επενδυτές, ξένες ή πολυεθνικές εταιρείες και τράπεζες που
θα θεωρήσουν ελκυστικό για επενδύσεις και οικονομικό όφελος το πακέτο
εξαθλίωσης του Έλληνα εργαζομένου;
Μήπως
θεωρείται ανάπτυξη η αξιοποίηση των ευκαιριών και όχι η εκποίηση για ένα
κομμάτι ψωμί του εθνικού πλούτου και των εργαζομένων ούτε η παράδοση των
ενεργειακών πηγών της χώρας, σε αυτή την περίπτωση μήπως θα πρέπει να
αναθεωρηθούν οι απόψεις για την αναπτυξιακή πολιτική με μέτρα ανάπτυξης που
έχουν να κάνουν μόνο με την απορρόφηση των πακέτων διάσωσης και τα μνημόνια,
αλλά με άνοιγμα στην βαριά βιομηχανία (ναυπηγεία κ.λ.π) και στροφή στην
ανάπτυξη της αγροτικής πολιτικής, κόντρα στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Είναι
πραγματικά παρήγορο το γεγονός ότι γίνεται λόγος για οριοθέτηση της ΑΟΖ που θα
επιτρέψει στην Ελλάδα να εκμεταλλευτεί πλήρως και προς όλες τις
κατευθύνσεις τον ορυκτό θαλάσσιο πλούτο τουλάχιστον σε φυσικό αέριο και
πετρέλαιο ή σε ότι άλλο κρύβουν τα ελληνικά πελάγη.
Μήπως
μετά τις τελευταίες εξελίξεις και το νέο γεωπολιτικό χάρτη που διαμορφώνεται
στην περιοχή θα πρέπει να υπάρξει ανασχεδιασμός της εξωτερικής και ενεργειακής
πολιτικής της Ελλάδος, διότι οι εξελίξεις τρέχουν και δεν είναι δυνατόν να
μένουμε αμέτοχοι και αδρανείς μπροστά στα νέα δεδομένα;
Tι είναι αυτό που κρατά δέσμια τη χώρα και δεν
προχωρά σε πολιτικές ανάπτυξης, τη στιγμή μάλιστα που η κοινωνία διατείνεται πως
ήρθε η ώρα να τελειώσουν οι θυσίες και η χώρα να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά
αφού δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να μπορεί να δώσει πλέον η ελληνική οικογένεια
από τον προϋπολογισμό της στο κράτος και την τρόικα;
Η
ανάπτυξη είναι επιτακτική…
Ερωτάστε :
1. Κατά πόσο μπορεί να
αναπτυχθεί η οικονομία μόνο με τα πακέτα διάσωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν δεν
αναπτυχθούν μεγάλες μονάδες παραγωγής, βαριά βιομηχανία, και αντίστοιχες δομές στον ελλαδικό χώρο;
2. Πως νοείτε την
αναπτυξιακή πολιτική στη χώρα μας, χωρίς
αναθεώρηση των δεδομένων πλέον και άκαρπων επιβολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
3. Πως σκοπεύετε να
αντιμετωπίσετε τα δεδομένα του νέου γεωπολιτικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται , σε
σχέση με την εξωτερική και ενεργειακή πολιτική που θα πρέπει να διασφαλίζει τα
συμφέροντα της Ελλάδας;
4. Τι κρατά δέσμια τη χώρα και δεν προχωρά σε
πολιτικές ανάπτυξης;
Αθήνα 28-3-2013
Αρ. πρωτ. ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ
ΓΑΒΡΙΗΛ
ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ
